A) Το euro δομήθηκε σε ισοτιμία με το μάρκο 1 ευρώ = 2 μάρκα, με αποτέλεσμα οι Γερμανοί καταναλωτές να επηρεαστούν μηδενικά από την προσαρμογή αυτή, σε αντίθεση με π.χ. τους Έλληνες που με την ισοτιμία 1 ευρώ = 340,75 δραχμές, ο γνωστός μαϊντανός από 50 δραχμές την επόμενη είχε 170 δραχμές (0,50 ευρώ) κ.λ.π

B) Κατά την κρίση του νότου (P.I.G.S.) η στάση της Γερμανίας μόνο αλληλέγγυα δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, έτσι οι λαοί πέρασαν πειραματικές οικονομικές πολιτικές, πρωτόγνωρες και άδικες.

Γ) Στην πανδημία σήμερα η Γερμανία αρνείται το ευρωομόλογο !! Όταν ο Αμερικανός ρίχνει χρήμα με το ελικόπτερο, η Γερμανία αρνείται την οικονομική αλληλεγγύη στις οικονομίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η παροιμία μας λέει μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη τρεις και … μήπως ένα DExiΤ τελικά δεν πρέπει να αποτελεί ταμπού; Ίσως να απελευθέρωνε τις Ευρωπαϊκές δυνάμεις μιας Ευρώπης με πραγματικά ανθρώπινο πρόσωπο; Μιας Ευρώπης που θα εφαρμόσει το όραμα των ιδρυτικών ηγετών της, που ήθελαν μια Ευρώπη ενωμένη με δυνατή οικονομία, αλληλέγγυα, προοδευτική, ελεύθερη, ανταγωνιστική με κανόνες αλλά προπάντων με κέντρο τον Άνθρωπο!!

Εάν οι λοιπές χώρες της Ε.Ε. δεν καταφέρουν να πιέσουν τους Γερμανούς στην στήριξη των οικονομιών των κρατών μελών της, χωρίς η στήριξη αυτή να κρύβει μεσομακροπρόθεσματραπεζοΐκονομικα κέρδη τότε δυστυχώς ο σκοπός της Ε.Ε. έχει αποτύχει.